The one with the banana bread

Het is nu een aantal dagen herfst, dus het wordt wel weer tijd voor warme baksels. Dit kan uiteraard ook in de zomer, maar in het najaar smaakt het altijd een stukje lekkerder. Aangezien ik de laatste tijd voornamelijk gezond eet, wilde ik iets lekker gezonds maken, vooral lekker natuurlijk. Vandaag laat ik jullie zien hoe je gezond bananenbrood maakt zonder suikers en het smaakt geweldig!

Het is in het filmpje uiteraard al voorbij gekomen, maar hieronder kun je nog even lezen wat je nodig hebt en de verschillende stappen waarin je de ingrediënten moet gebruiken.

Banana bread:
- 100 gram amandelmeel,
- 100 gram havermout,
- 3 eieren,
- 3 bananen,
- Handje notenmix,
- Handje dadels zonder pitten,
- Een klein beetje bakpoeder.

Je begint bij het voorverwarmen van de oven op 180 graden. Daarna pak je de dadels en de noten, deze doe je samen in de mixer en maak je klein. Als je een grote mixer hebt, kun je de drie bananen alvast toevoegen. Als dit net als bij mij niet het geval is doe je de dadels en noten terug in een bakje en maak je de bananen fijn in de mixer. Voeg de bananen, noten en dadels samen en zet deze apart. Nu pak je een kom, sla hierin de eieren stuk en maak deze los met een garde. Als de eieren zijn losgeklopt voeg je de amandelmeel en bakmeel toe. Ten slotte voeg je het bananenmengel toe en roer je alles door elkaar. Nadat je het beslag in een cakevorm hebt gegoten zet je deze in de oven, waarna je nog 45 minuutjes moet wachten voordat je eindelijk een hap kunt nemen van je heerlijke bananenbrood!

Ik hoop dat jullie met veel plezier deze video hebben bekeken. Ga morgen lekker aan de slag, zodat je 's middags heerlijk van bananenbrood kunt genieten. Laat hieronder een leuk berichtje of tip achter en ik wens jullie nog een fijne avond, 

Liefs Nikki x

The one with the KWF

Dat het leven niet altijd even leuk is, dat weten we allemaal. Daarom besloot ik het vandaag over een geheel andere boeg te gooien. Vandaag dus niks over kleding of lifestyle, maar over iets veel belangrijkers. Vorige week, van maandag 7 tot vrijdag 11 september, was het de week van het KWF. In deze week gaan door het hele land mensen langs de deur om een kleine bijdrage te vragen voor dit goede doel, want alle kleine beetjes helpen. Zoals ik jullie in 'the one with the bucketlist' heb verteld, was dit het derde jaar dat een van mijn beste vriendinnen en ik gingen collecteren voor dit goede doel. Omdat ik het zeer belangrijk vind om dit onder de aandacht te brengen, heb ik besloten dat de post van vandaag in het teken staat van ons weekje collecteren.

Ik wil jullie niet alleen vertellen waarom het zo goed is dat er gecollecteerd wordt voor dit goede doel, maar ook hoe dankbaar sommige mensen zijn dat je dit werk doet en dat sommige mensen je soms ook zien als uitlaatklep waardoor je naast het werk dat je doet, ook een steun kunt zijn. Daarnaast wil ik ook laten zien dat collecteren heel gezellig en sociaal vrijwilligerswerk is. Uiteraard nemen wij dit werk beide heel serieus, maar mensen aan de deuren vinden het vaak ook fijn als er een spontaan iemand aan de deur komt die een praatje met ze maakt.

Mijn vriendin en ik gingen op woensdagmiddag op pad met onze collectebus. Het weer zat ons heel erg mee, want het zonnetje scheen volop. Bij de eerste paar huizen hadden we echter minder geluk, dan met het weer, want op een woensdagmiddag zijn veel mensen uiteraard nog aan het werk. Na een paar huizen te hebben gehad waar we wel geluk hadden, hadden we de smaak weer goed te pakken. De dankbaarheid van de mensen die we krijgen doet mij in ieder geval erg goed. Al is dit uiteraard niet de reden dat ik dit doe, al vind ik het wel belangrijk dat ik iets heel kleins kan betekenen op deze grote wereld.

Op donderdag gingen we rond etenstijd langs de deur, omdat we er zo meer van verzekerd waren dat mensen thuis zouden zijn. Uiteraard hebben we ook mensen die niets willen geven of zelfs boos worden. Ook hier hebben we respect voor, want niet iedereen is blij als we aan de deur staan, omdat ze misschien zelf iets ergs hebben meegemaakt of geen vertrouwen hebben. Wij weten de reden natuurlijk niet altijd, maar hebben uiteraard wel begrip voor mensen hun keuze, want er is altijd een goede reden voor. Vrijdag 11 september was de laatste collecte dag. Aangezien we donderdag alle huizen waren langs geweest, besloten we vandaag nog een keer langs de deuren te gaan van de mensen die we niet thuis troffen en anders een foldertje van het KWF in de bus te gooien. Dat dit ook iets heel serieus is, hebben we ook dit jaar weer gemerkt, want als iemand zijn verhaal aan je vertelt dan gaat je dat uiteraard niet in de koude kleren zitten.

Nadat we de collectebus hadden afgeleverd konden we beide met een goed gevoel deze week afsluiten op weg naar weer een volgende keer collecteren. We hebben deze week genoten van het mooie weer en gezellige mensen, maar ook mensen aangehoord die dit nodig hadden. Ik hoop dat jullie met veel plezier mijn artikel hebben gelezen en dat ik jullie nu een goed beeld heb gegeven over collecteren. Mijn vriendin en ik hebben deze week erg ons best gedaan en ik wil via deze weg alle mensen bedanken die zich inzetten voor het KWF en die het KWF steunen. Laat hieronder een leuk berichtje of een tip achter en ik wens jullie nog een fijne avond, Liefs Nikki x

The one with my favorite sweater

Vandaag besloot ik gezellig met een van mijn beste vriendinnetjes af te spreken. Heel leuk natuurlijk, maar ik was 'blogdag' uiteraard niet vergeten! Dus besloot ik haar te vragen of ze samen met mij foto's wilde schieten voor een nieuwe post. Gelukkig leek haar dat erg leuk om te doen en besloten we samen naar een park te gaan bij ons in de buurt. Frisse lucht is namelijk goed voor studenten. Ik ben, zoals jullie kunnen zien, in een boom geklommen. Dit was een stuk lastiger dan het er hier uitziet. En ondertussen stond mijn vriendin in de hondenpoep, maar we hebben uiteraard veel lol gehad samen en zij heeft hele mooie foto's geschoten.

 

Het was koud en nat afgelopen twee weken, zelfs zo koud en nat dat ik vorige week zaterdag niet naar buiten kon om foto's te schieten. Ik was vrijdag namelijk volledig natgeregend thuisgekomen na college in Amsterdam en had kou gevat. Dat was dan ook het ultieme startsein om mijn winterjas en sjaals van zolder te halen en aan de kapstok te hangen. Gelukkig werd het aan het eind van deze week weer wat warmer en begon de zon zich toch weer te laten zien, maar de zomer is nu wel echt voorbij. Dat vind ik stiekem helemaal niet erg, want dan kan ik me weer lekker hullen in mooie najaar items. De grijze wollen trui die ik hier draag, kun je het best bestempelen als mijn lievelingstrui. Hij is warm, zit heerlijk, kriebelt niet en is onwijs mooi van kleur. Het leukste detail vind ik dat de trui aan de onderkant asymmetrisch is. Rechts is de achterkant namelijk langer en links is de voorkant langer. Wat dus inhoudt dat de trui aan beide kanten een split heeft. Deze trui is van vorig jaar en is van de Zara. Ik combineer deze trui het liefst met leer, want ik vind leer zelf een zeer mooie combinatie met lichtgrijs.

 

Het mag dan ook duidelijk zijn dat ik hier mijn zwarte leren broek en leren zwarte jasje aan heb. Leer is gevaarlijk, want het wordt al gauw ordinair. Maar als je de panterprint er ver van verwijderd houdt, zit je eigenlijk al snel goed. Van zwart is natuurlijk bekend dat het afkleed. Ik ben van mening dat dit bij leer ook het geval is, omdat het namelijk volledig aansluit bij je huid, maar niet de dingen accentueert die je niet geaccentueerd wil zien. Veel meiden hebben een zwart leren jasje, maar vinden een zwarte broek een brug te ver. Toch weet ik bijna zeker dat, als je het eenmaal aan hebt, je je na een paar keer dragen volledig op je gemak voelt in een leren broek. Ik had dit moment van inkeer namelijk zelf ook, want ik vond het in het begin een hele uitdaging om de broek aan te trekken. Nu kan ik me geen kledingkast voorstellen zonder een leren broek en combineer ik deze in het najaar met bijna alles uit mijn kast. Daarnaast heb ik ook een zware voorkeur voor dit jasje. Die in de winter misschien te koud is om zo te dragen, maar met een poncho of een dikke sjaal makkelijk kan. Zwart heeft bij mij natuurlijk altijd een streepje voor. De faux leather pants is voor 39.95 euro bij de Vila te koop en een soortgelijk faux leather jacket voor 49.95 euro is ook bij Vila te koop. Ik heb nog net geen abonnement op Vila kleding, maar het scheelt niet veel.

 

 

Het enige item in deze post dat in nog geen enkel ander stukje naar voren is gekomen, is mijn tas van de Pieces. Ik ben dol op de combinatie van nep leer, stof en het printje, maar het printje is ook meteen de reden dat ik de tas niet heel vaak bij me heb. Ik vind namelijk dat je zo'n tas alleen kunt dragen als je een gehele zwarte outfit aan hebt of iets in dezelfde kleur grijs wat ook in de tas voorkomt. Verder mag er ook geen print of tekst in mijn kleding voorkomen, want dan wordt de combinatie te druk. Ik stel gelukkig nooit hoge eisen. Maar als ik dan eindelijk de 'juiste' outfit aan heb, is deze tas de eerste die ik pak, want hij is niet alleen super mooi, maar heeft ook precies de juiste grote. (Lees: zodat ik er niet allemaal onnodige spullen in kan stoppen.) Meer over het horloge aan mijn pols lees je hier: http://victorybynikki.blogspot.nl/2015/07/the-one-with-birthday-gifts.html

 

 

Dat een hoedje niet alleen is voor mooie zomerdagen heb ik met deze post maar weer eens bewezen, want ook met mindere dagen kun je het makkelijk dragen. Meer over mijn hoedje lees je hier, in een van mijn eerste posts: http://victorybynikki.blogspot.nl/2015/06/the-one-with-leather-weather_27.html

 

Ik hoop dat jullie met veel plezier mijn artikel hebben gelezen. Mijn vriendin en ik hebben het zoals altijd weer erg gezellig gehad. Credits voor haar dat ze met mij op blogtocht ging. Vergeet me niet te volgen op YouTube, waar ik ook Victorybynikki heet, google+ en op Bloglovin. Laat hieronder een leuk berichtje of een tip achter en ik wens jullie nog een fijne avond, Liefs Nikki x

 

The one with the bucketlist

We kennen allemaal de personen in ons leven die ons iets specialer laten voelen dan anderen. Voor mij zijn dat mijn twee beste vriendinnen, mijn andere vrienden en mijn moeder. Dit kan komen door wat ze voor je doen, maar ook door de manier waarop zij laten zien dat jij belangrijk bent. Eén van mijn twee beste vriendinnen en ik maken al drie verjaardagen zelfgemaakte cadeaus voor elkaar. Ik gaf haar op 7 juli 2013 een 'vriendinnenboek' met alle gebeurtenissen die wij hadden meegemaakt. Zij gaf mij op 10 juli 2013 'our' bucketlist. Je zou dus kunnen zeggen dat het vriendinnenboek stond voor alles dat we hebben meegemaakt en de bucketlist voor alles wat we nog moesten meemaken. Het verschil tussen thé bucketlist en 'our' bucketlist was, dat wij er, samen, 365 dagen voor hadden om alle plannen op de lijst af te werken en, anders dan een echte bucketlist, waren deze plannen niet zo extreem. We gingen bijvoorbeeld niet bungeejumpen of in een luchtballon vliegen. De bucketlist telde 30 plannen en ik heb er een aantal uitgekozen die de mooiste herinneringen met zich meebrachten.

'19. Meedoen aan een actie voor een goed doel.'

Ik wil beginnen met het plan dat mij een van de mooiste momenten heeft opgeleverd. Mijn vriendin collecteert al voor het KWF zolang als ze, bij wijze van spreken, kan lopen. Ik besloot in het licht van de bucketlist in 2013 met haar mee te gaan. Eén week lang fietste ik iedere avond naar haar toe om te collecteren en dat was voor mij het moment dat ik dit ook wilde blijven doen. Je hebt mensen die de deur in je gezicht dichtslaan of die het vervelend vinden dat je ze stoort. De mensen die dankbaar zijn of vertellen over hun eigen ingrijpende verhaal zijn de mensen waar je het voor doet. Volgende week beginnen we weer met collecteren, dat wordt het derde jaar dat we dat samen doen en hopelijk wordt het weer een gezellige, maar vooral inspirerende en mooie
week.

'30. Naar de kinderboerderij.'
Mijn vriendin gaf op de bucketlist 25 plannen die we moesten uitvoeren. Ik mocht er zelf nog 5 bij zetten. Al tijden droom ik van een eigen boerderijdier, het liefst een klein varkentje of geitje. Het leek mij dan ook leuk om onze jeugd nog eens te herleven en naar de kinderboerderij te gaan. Merel had het niet zo op dit plan, maar de bucketlist was nu eenmaal bindend. Eenmaal bij de geitjes aangekomen was ook zij verkocht aan deze leuke beesten. Ze kwamen met bosjes op haar af en keken haar met grote ogen aan, smekend om geaaid te worden. We hebben een leuke middag gehad en vooral de kleine geitjes wilde we het liefst mee naar huis nemen.

'20. Een verfgevecht.'
Mijn absolute nummer één is het verfgevecht. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een leukere activiteit heb gedaan, dan dit. In plaats van met verf naar elkaar te gooien besloten we van een vriend een twistermat te lenen en hierop gele, groene, rode en blauwe verf te smeren. We gleden uit, vielen over elkaar heen, zaten helemaal onder en hadden de grootste lol, vooral omdat we natuurlijk steeds aan het proberen waren de ander onderuit te halen. Nadat de twistermat onherkenbaar was geworden en wij overal verf hadden, hebben we opgeruimd. Helaas voor ons was de verf niet heel afwasbaar, waardoor ik nog een week een grote blauwe vlek op mijn been had en Merel een rood arm.

'7. Een dag naar school in galaoutfit. Hieronder verstaan we een galajurk en hakken. De hele dag.'
'8. Een dag naar school in pyjama en zonder make-up. Ook hier de hele dag.'
Voor dit plan was heel wat lef nodig, want het valt natuurlijk genadeloos op als jij in een galaoutfit of pyjama door een school heen loopt. Gelukkig zaten wij op het moment van uitvoering in de zesde klas, dus dan sta je redelijk sterk in je schoenen, of hakken in dit geval. We gingen eerst in galaoutfit naar school. Dit deden wij op 14 februari, Valentijnsdag, want zo dachten mensen misschien toch dat we wat minder gek waren. Wij en de mensen om ons heen hadden de grootste lol en het leverde ons bakken met liefdesverklaringen op. Dat is een leugen. Nu kwam het iets zwaardere plan, zeker voor mij, want we moesten nog in pyjama naar school. Welke dag is er nou beter om dat te doen, dan 1 april? Ik trok mijn minst belachelijke pyjama aan en deed stiekem een beetje foundation op en Merel hulde zichzelf in haar slaapsokken. Op een aantal scheven blikken na zijn we de dag goed doorgekomen.

 

'23. Met een opblaasbeest in de sloot zwemmen.'

Dit was voor mij een echt enge opdracht, want ik word altijd nogal achterdochtig van water waar je niet doorheen kunt kijken en een sloot is verre van een frisse bedoeling. Ik was dan ook blij dat ik Merel en dit mega grote opblaasbare dolfijn bij me had, want ik was serieus nogal zenuwachtig. Zonder er te lang bij stil te staan, zijn we de sloot ingelopen en gaan zwemmen. Ik denk dat ik mensen nog nooit zo vreemd naar me heb zien kijken, want het was de meest vieze sloot die je je kunt voorstellen. Na een paar keer heen en weer te hebben gezwommen en met mijn been een halve meter de drek ingezakt te zijn gingen we er gauw weer uit, maar we hadden het niet willen missen!

 

 

'10. Padden overzetten tijdens de paddentrek.'

Het was februari en weer tijd voor de paddentrek. Merel had de groep die hier voor verantwoordelijk is opgebeld en op een avond zijn we samen met twee ervaren vrouwen op pad gegaan. Letterlijk, want wij hebben die avond een aantal padden gered, onder andere het padje op de foto. Merel was helemaal gek van de padmobile, een grote rijdende bak met lampen aan de zijkant. Ik keek intussen tussen de struiken en op de weg of er een gedesoriënteerde pad te vinden was. Al met al een niet te missen ervaring.

 

'13. De Nieuwjaarsduik.'

Dit was achteraf de meest heftige opdracht om te doen. Aangezien we die ochtend pas om half 6 in slaap vielen, stonden we veel te laat op en kwamen daardoor 7 minuten te laat voor het officiële moment. Hierdoor moesten we met zijn tweeën onder het oog van duizend toeschouwers het water in. Het was nog veel kouder dan verwacht. Zo koud, dat Merel stil viel. Nadat ik tien keer had geschreeuwd dat we moesten gaan duiken waagde we de sprong en gingen er als de bliksem weer uit. Dit was een typisch geval van: Je moet het een keer in je leven gedaan hebben, maar eens en nooit meer!

 

Ik hoop dat jullie met veel plezier mijn artikel hebben gelezen. Ik heb hieronder een nieuwe tool op mijn blog. Door hierop te klikken of op de button in mijn beschrijving rechts op mijn pagina, kun je me volgen op bloglovin. Laat hieronder een leuk berichtje of een tip achter en ik wens jullie nog een fijne dag, Liefs Nikki x

 

http://www.bloglovin.com/blog/14271669/?claim=8mncvzttkxd">Follow